LIEF EN LEED IN 1954

Op maandag, 4 januari 1909 wordt er een naaischool geopend. Meisjes van 15 jaar werden er aangenomen en kregen er elke dag les van 13.00 tot 16.00 door juffrouw Melanie De Graaf. Hiervoor moest een schoolgeld, 5 fr. per trimester,  betaald worden. Men noemde deze school “ de coupe”. Directrice was Zuster Marie Jean Joseph.

In 1914 werd de leerplicht tot 14 jaar ingevoerd. De coupe werd  in 1929 uitgebreid tot dagonderwijs. De afdeling “Snit en naad”, ook huishoudkunde genaamd, wordt vanaf dat ogenblik zelfstandig. Deze school werd opgericht door Zr. Marie Philippe, de Zuster die eigenlijk het langst in Hoeilaart heeft verbleven: 59 jaar (tot 1976) en mevrouw De Bussche.

Omdat de schoolbevolking bleef aangroeien in de Vrije Sint-Clemensschool zag het schoolbestuur zich verplicht terug aan bouwen te denken. De bezwaren waren groot, maar niettemin werd er een lening aangegaan en begon men in maart 1954 aan het bouwen van drie klassen boven de laatste nieuwe van de bewaarschool.

Op 25 juni 1954, feest van het H.Hart, werd de kloostergemeenschap opgeschrikt door het vreselijke nieuws dat een brave Hoeilander, Emile Goossens, rond 6 uur ’s morgens kwam melden. Van op zijn werk had hij zwarte rookwolken zien opstijgen en hij vermoedde dat er brand was ontstaan in de Zustersschool. Wat een donderslag! De Zusters waren gelukkig nog niet naar de kerk want het had een totale verwoesting kunnen geweest zijn. Rookwolken stegen langs alle kanten door het dak van het gebouw van de beroepsschool. Op de trap voelde men een neerdrukkende hitte. Het was een akelig schouwspel toen de deur openging! Alles stond in vuur en vlam. De balken van het gewelf dreigden brandend neer te storten. IJlings werd de E.H.Pastoor verwittigd. In afwachting van de brandweerlieden hadden de EE.HH. onderpastoors Van Hoovels en Ceustermans, bijgestaan door de Zusters en de buren, de hevige vlammen kunnen overmeesteren.

Wat een vernieling! Wat een teleurstelling! En dat alles was het gevolg van een kortsluiting! Het was een treurig H.Hartfeest. Sombere dagen verliepen. Er moest haastig een onderkomen gezocht worden in de turnzaal want het schooljaar was nog niet ten einde.

Stilaan keerde de rust terug: er werd overwogen hoe men die verwoeste klassen opnieuw in orde kon krijgen. Het moest allemaal snel gaan want na de grote vakantie moest men in orde zijn. Daarom besloot het schoolbestuur in plaats van drie, zes klassen ineens boven de kleuterklasjes te laten bouwen.

Tegen 1 september 1954 deden de leerlingen van de beroepsschool hun intrede in de nieuwe lokalen. Veertien dagen nadien konden ook de leerlingen van de vierde graad hun klassen in gebruik nemen.

In de beroepsschool werden de meisjes opgeleid in het naaien, wassen, strijken en koken. Ieder jaar showden ze hun zelfgemaakte creaties in een heuse défilé waarin er telkens een bruidsjurk als slot getoond werd. De jaarlijkse tentoonstellingen van zowel beroeps- als lagere school kregen telkens weer heel wat volk over de vloer.

In 1979 wordt de beroepsschool definitief opgeheven.